قرص هالوپریدول

قرص هالوپریدول ؛ خواب آور و اعتیاد اور است و چاق میکند و عوارض قطع ناگهانی همگی در سایت فال و خواب . امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

توضیحاتی در مورد قرص هالوپریدول

قرص هالوپریدول با نام لاتین Haloperidol ، برای درمان روان‌ پریشی و بیماری‌ هایی مثل اسکیزوفرنی تجویز و استفاده می‌شود.♥کابوس شبانه و بی‌خوابی از عوارض هالوپریدول است.

موارد مصرف قرص هالوپریدول

هالوپریدول در درمان علائم اختلالات حاد و مزمن پسیکوتیک مانند اسکیزوفرنی، حالات مانیک‌ و پسیکوز ناشی از دارو مصرف می‌شود. این داور همچنین برای درمان مشکلات شدید رفتاری در کودکان و درمان سندرم Tourette مصرف شود.هالوپریدول برای درمان روان‌پریشی تجویز می‌شود. درمان علائم اختلالات حاد و مزمن سایکاتیک مانند اسکیزوفرنی، حالات مانیک و سایکوز ناشی از دارو همچنین برای درمان مشکلات شدید رفتاری در کودکان و درمان سندرم Tourette (تورت)مصرف شود.

مکانیسم اثر قرص هالوپریدول

هالوپریدول اثر درمانی خود را عمدتاً با انسداد گیرنده‌های دوپامینی اعمال می‌نماید. گیرنده‌های آلفا-آدرنرژیک و موسکارینی نیز توسط هالوپریدول تا حدودی مسدود می‌شوند.

مشخصات قرص هالوپریدول

هالوپریدول (به انگلیسی: Haloperidol) رده درمانی: داروهای ضدروان‌پریشی از دسته بوتیروفنون اشکال دارویی: قرص، آمپول

قرص هالوپریدول چیست

هالوپریدول (Haloperidol) برای درمان روان‌پریشی تجویز می‌شود. همچنین از این دارو برای درمان انواع جنون همچون اسکیزوفرنی و یا درمان مشکلات عصبی مثل اضطراب، وسواس، تیک و پرخاشگری هم استفاده می‌شود. این دارو از دستگاه گوارش جذب شده و عمدتا به کبد و با غلظت کمتر در مغز، ریه، کلیه، اطفال و قلب منتشر می‌شود. قرص هالوپریدول در دو فرمت پنج میلی‌گرمی و نیم میلی‌گرمی در داروخانه‌های ایران موجود است. لازم به ذکر است که همه داروهای روان‌پریشی در دوز کم، به عنوان یک ضد اضطراب خوب می‌توانند عمل کنند.

فارماکوکینتیک قرص هالوپریدول

هالوپریدول از راه خوراکی تا حدود ۶۰% جذب می‌گردد. متابولیسم کبدی وسیعی داشته و حداکثر غلظت خونی آن ۶-۲ ساعت پس از مصرف خوراکی ایجاد می‌گردد.نیمه عمر این دارو از راه خوراکی ۲۷-۱۲، از راه عضلانی ۲۵-۱۷ ساعت و از راه وریدی ۱۹-۱۰ ساعت می‌باشد. این دارو به میزان زیادی از راه کلیه و مقداری نیز از راه صفرا دفع می‌گردد.

منع مصرف قرص هالوپریدول

این دارو در موارد ضعف شدید و سمی CNS ناشی از مصرف دارو نباید مصرف شود.

عوارض شایع قرص هالوپریدول

‌آرامش بیش از حد وخواب‌آلودگی ، بی‌ثباتی خلقی‌، کابوس‌های شبانه، بی‌خوابی، تحریک، سرخوشی ممکن است بروز نماید. در مصارف طولانی مدت دیسکینزی دیررس ممکن است ایجاد گردد. آثار ضد موسکارینی نظیر یبوست، خشکی دهان، احتقان بینی، احتباس ادرار و تاری دید نیز به ندرت بروز می‌نماید. عوارض خارج هرمی خصوصاً واکنش‌های دیستونیک و آکاتزی، بخصوص در تیروئید سمی‌شایع تر می‌باشند. عوارضی از قبیل خستگی، ضعف ، گاهگاهی بروز می‌نماید.

تداخل دارویی با قرص هالوپریدول

داروهای هوشبر اثر کاهنده فشار خون هالوپریدول را افزایش می‌دهند. ریفامپسیین و کاربامازپین متابولیسم کبدی هالوپریدول را افزایش داده، سبب کاهش غلظت پلاسمایی آن می‌گردند. داروهای ضد افسردگی سبب افزایش اثر ضد موسکارینی هالوپریدول می‌گردند. فلوکستین غلظت پلاسمایی هالوپریدول را افزایش می‌دهد. هالوپریدول احتمالا با کاهش آستانه تشنج، با اثر داروهای ضد صرع مقابله می‌نماید. داروهای نظیر لیتیم سبب افزایش عوارض خارج هرمی هالوپریدول می‌گردند.مصرف همزمان فرآورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب تشدید اثرات مضعف CNS و تنفس و همچنین اثرات کاهنده فشار خون گردد. مسمومیت با الکل نیز تشدید می‌گردد. مصرف همزمان اپی‌نفرین با این دارو ممکن است کاهش فشار و تاکی‌کاردی را تشدید نماید. اثر درمانی لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است کاهش یابد.

احتیاط در مورد مصرف قرص هالوپریدول

۱٫ دربیماری‌های قلبی-عروقی پارکینسون، صرع، حساسیت به هالوپریدول،‌ و احتباس ادرار باید با احتیاط فراوان مصرف شود. ۲٫ بیماران مبتلا به تیروئید سمی و نیز کودکان ، به واکنش‌های دیستونیک و آکاتزی ناشی از مصرف هالوپریدول حساستر می‌باشند.

نکاتی در مورد مصرف قرص هالوپریدول

۱٫ این دارو نباید بیشتر یا کمتر از مقدار توصیه شده مصرف شود. ۲٫ دوره درمان با دارو باید کامل شود.برای حصول اثرات درمانی ، ممکن است چند هفته زمان نیاز باشد. ۳٫ در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض به‌یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود. نوبت‌های بعدی باید مطابق رژیم درمانی مصرف شوند. از دو برابر کردن مقدرا مصرف باید خودداری شود. ۴٫ قبل از مصرف دارو، ‌باید با پزشک مشورت شود. توصیه می‌شود مصرف دارو به تدریج قطع شود. ۵٫ از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل و سایر فراورده‌های مضعف CNS با این دارو باید خودداری گردد. ۶٫ به دلیل بروز سرگیجه یا خواب آلودگی ، هنگام رانندگی یا کار با ماشین‌آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود. ۷٫ به دلیل بروز شوک حرارتی، هنگام ورزش یا در هوای گرم و هنگام حمام با آب داغ ، باید احتیاط نمود. ۸٫ در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشک باید از مصرف دارو مطلع گردد.

مقدار و تحوه مصرف قرص هالوپریدول

میزان دقیق تجویز دارو برای هر فرد و با توجه به فیزیولوژی و همچنین سن و نوع بیماری متفاوت است و باید توسط پزشک تعیین گردد اما به طور کلی برای بزرگسالان ابتدا، مقدار ۵/. الی ۵ میلی‌گرم دو یا سه بار در روز از راه خوراکی و یا ۲ تا ۵ میلی‌گرم هر ۴ تا ۸ ساعت از راه تزریق عضلانی مصرف می‌گردد و در صورت نیاز، برای کنترل سریع علائم، مقدار مصرف به سرعت افزایش می‌یابد. حداکثر مقدار مصرف خوراکی ۱۰۰ میلی‌گرم در روز است. مقادیر بیش از ۱۰۰ میلی‌گرم برای موارد بسیار شدید و مقاوم مصرف شده است.

توصیه هایی در مورد مصرف قرص هالوپریدول

مصرف این دارو مخصوصا برای درمان آشفتگی همراه با زوال عقل پیری مؤثر است. بیماران سالخورده معمولا به مقادیر اولیه کمتر و تنظیم تدریجی‌تر مقدار مصرف احتیاج دارند. مصرف هالوپریدول به صورت خوراکی در کودکان کوچکتر از سه سال توصیه نمی‌شود. از قطع ناگهانی مصرف دارو خودداری شود، مگر آنکه عوارض شدید جانبی بروز کند. از مصرف همزمان دارو یا الکل یا داروهای مضعف دیگر خودداری کنید. هالوپریدول می‌تواند ارزش تست‌های عملکردی کبد را افزایش دهد. همچنین می‌تواند شمارش گلوبول‌های سفید را افزایش یا کاهش دهد. این دارو در شیر ترشح می‌شود. بنابراین باید طی مصرف آن از شیردهی خودداری شود.

راهنمایی در مورد مصرف قرص هالوپریدول

قرص هالوپریدول ممکن است با یک لیوان پر از آب تجویز شوند. محلول غلیظ خوراکی‌ لوپریدول هنگامی که با قهوه یا چای مخلوط شود ، ممکن است تشکیل رسوب دهد. از این نوشیدنی‌ها به عنوان رقیق‌کننده اجتناب کنید و شکل خوراکی را یا رقیق نشده یا همراه با مقداری از مایعات دیگر تجویز کنید. بیمار باید در زمان اجرای تزریق و تقریبا برای یک ساعت پس از آن در وضعیت خوابیده باشد. هنگام توقف درمان برنامه دوز تجویز شده باید به تدریج کاهش یابد. دارو را در ظروف مقاوم به نور و در دمای ۱۵ الی ۳۰ درجه سلسیوس نگهداری کنید. محلول های تیره شده را دور بریزید، با این حال، زردی خفیف یا جزیی قدرت دارو را تغییر نمی‌دهد. به بیمار توصیه کنید تا شناخته شدن پاسخ دارویی ،رانندگی نکند یا در سایر فعالیت‌های نیازمند هوشیاری ذهنی و هماهنگی جسمانی شرکت نکند. خشکی مخاط دهان ممکن است مشکلات دندانی را افزایش دهد. بهداشت دهان را با بیمار در میان بگذارید و او را به دریافت کافی مایعات تشویق کنید. به بیمار تذکر دهید که دارو می‌تواند سبب واکنش حساسیت به نور شود و بنابراین از قرار گرفتن زیاد در معرض آفتاب یا لامپ خورشیدی اجتناب نموده و از لوسیون محافظ در برابر نور خورشید استفاده نماید.

اسکیزوفرنی چیست

روان‌گسیختگی یا اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی (به انگلیسی: Schizophrenia) یک اختلال روانی است که مشخصهٔ آن ازکارافتادگی فرایندهای فکری، پاسخگویی عاطفی ضعیف، رفتار اجتماعی غیرعادی و ناتوانی در درک واقعیت است. این بیماری در بین همهٔ بیماری‌های عمدهٔ روان‌شناختی از همه وخیم‌تر می‌باشد و معمولاً خود را به صورت توهم شنیداری، توهم‌های جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می‌دهد، و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است. شروع علائم معمولاً در دوران نوجوانی رخ می‌دهد، با یک شیوع در طول زندگی جهانی در حدود ۰٫۳–۰٫۷٪.تشخیص بر اساس مشاهدهٔ رفتار و تجارب گزارش‌شدهٔ بیمار است. به نظر می‌رسد ژنتیک، محیط اولیه، نوروبیولوژی، و فرایندهای روانی و اجتماعی از عوامل مهم مؤثر باشند؛ ۴۰ درصد از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی چپ دست بوده‌اند. به نظر می‌رسد برخی از مواد مخدر تفریحی و داروها باعث ایجاد یا بدتر شدن علایم می‌شوند. پژوهش حاضر بر روی نقش نوروبیولوژی متمرکز شده است، اگر چه هیچ علت ارگانیک مجزایی یافت نشد. ترکیب بسیار محتمل علائم بحث‌هایی را در مورد اینکه آیا تشخیص نشان دهندهٔ یک اختلال واحد است یا تعدادی از سندرم‌های گسسته، برانگیخته شده‌است. با وجود اینکه ریشه لغت در یونانی skhizein (σχίζειν، «گسستن») و phrēn, phren- (φρήν, φρεν-؛ «ذهن») است، اسکیزوفرنی به معنی «ذهن گسیخته» نیست و همانند اختلال تجزیهٔ هویت نمی‌باشد – که به عنوان «اختلال شخصیت چندگانه» یا «هویت پریشی» نیز شناخته می‌شود – شرایطی که اغلب در ادراک عمومی با آن اشتباه گرفته می‌شود.نقطه اتکای درمان، داروهای ضد جنون است، که عمدتاً فعالیت گیرنده دوپامین (و گاهی اوقات سروتونین) را سرکوب می‌کنند. روان‌درمانی و توان بخشی حرفه‌ای و اجتماعی نیز در درمان مهم هستند. در موارد جدی‌تر – که امکان ایجاد خطر برای شخص بیمار و دیگران وجود دارد – ممکن است به بستری اجباری نیاز باشد، اگر چه ماندن در بیمارستان در حال حاضر کوتاه‌تر و کمتر از آن چیزی است که زمانی مرسوم بود.[۵] اختلال عمدتاً ادراک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما معمولاً به مشکلات مزمن در رفتار و احساسات نیز می‌انجامد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در معرض شرایط اضافی (همراه بیماری) هستند، از جمله افسردگی اساسی و اختلال اضطراب؛ احتمال سوء مصرف مواد مخدر در طول زندگی تقریباً ۵۰٪ است.[۶] مشکلات اجتماعی از قبیل بیکاری طولانی مدت، فقر و بی‌خانمانی، شایع هستند. امید به زندگی متوسط افراد مبتلا به این اختلال به دلیل افزایش مشکلات سلامت جسمی و نرخ خودکشی بالاتر (حدود ۵٪) ۱۲ تا ۱۵ سال کمتر از کسانی که مبتلا به آن نیستند.

همه چیز درباره اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی در میان سنین ۱۶ تا ۳۰ سالگی ،بیشترین آسیب را به خود اختصاص می دهد و علایم در مردان نیز در سن کمتری نسبت به زنان نشان داده میشود در بسیاری از موارد، اختلال به طرز آهسته ای توسعه می یابد که فرد نمیداند ، سالهاست آن را داشته است با این حال، در موارد دیگر، فرد می تواند ناگهان دچار شده و به سرعت پیشرفت کند. اسکیزوفرنی حدود ۱ درصد از بزرگسالان جهان را تحت تاثیر قرار می دهد کارشناسان می گویند اسکیزوفرنیا، گاهی جنبه های بیماری های مختلف را در غالب یک بیماری بروز میدهند. علائم، شامل تصورات، توهم و افکار ناخوشایند است و تشخیص اسکیزوفرنی، تنها زمانی رخ می دهد که بیماری دیگری از بین رفته باشد.تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا باید به دیگران متکی باشند زیرا آنها قادر به انجام کار یا مراقبت از خود نیستند ؛ بسیاری نیز ممکن است در مقابل درمان مقاومت کنند، اعتراض می کنند، که در آنها هیچ مشکلی وجود ندارد. برخی از بیماران ، ممکن است علائم واضح را نشان دهند، اما در موارد دیگر، ممکن است تا زمانی ک آنها متوجه خللی بشنوند به نظر برسد که آنها خوب هستند و مشکلی ندارند. علائم و نشانه های اسکیزوفرنی بسته به فرد متفاوت است. علائم به چهار دسته تقسیم می شوند: علائم مثبت : همچنین به عنوان علائم روانی شناخته شده است به عنوان مثال، اعتقادات غلط و دروغین و توهمات. علائم منفی : این به عناصری اشاره دارد که از فرد گرفته می شود. به عنوان مثال، عدم تجلی حالات چهره یا عدم انگیزه. علائم شناختی : این بر فرآیندهای فکر شخص تاثیر می گذارد. آنها ممکن است علائم مثبت یا منفی داشته باشند، به عنوان مثال، ضعف در تمرکز یک علامت منفی است. علائم عاطفی : معمولا علائم منفی مانند بی احساسی است.کارشناسان معتقدند که عوامل متعددی در ایجاد ابتلا به اسکیزوفرنیا دخالت دارند شواهد نشان می دهد که عوامل ژنتیکی و محیطی با هم به ایجاد اسکیزوفرنی هم قدم میشوند.این وضعیت یک عنصر به ارث برده دارد ، اما محرک های محیطی نیز به طور قابل توجهی بر آن تاثیر می گذارند در زیر، لیستی از عواملی است که به نظر می رسد در ایجاد اسکیزوفرنی کمک کننده است. ماری جوانا و LSD به عنوان عودکننده ی بیماری اسکیزوفرنی شناخته شده اند علاوه بر این، استفاده از حشیش برای افراد ممکن است باعث ابتلا به مراحل اولیه ی بیماری روانی، مانند اسکیزوفرنی شوند برخی محققان معتقدند :داروهای تجویزی خاص، مانند استروئید ها و محرک ها باعث به وجود آمددن روان پریشی میشوند.