حصبه

حصبه ؛ معنی و مقاله در مورد بیماری حصبه و بهترین قرص برای حصبه دکتر خیراندیش همگی در سایت فال و خواب . امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

توضیحاتی در مورد حصبه

حصبه یک بیماری عفونیست که توسط باکتری سالمونلا تیفی ایجاد شده و باعث ایجاد تب و علائم شدید در سیستم گوارش می شود.حصبه یا تب تیفویید، یک بیماری عفونی است و در اثر میکروارگانیسمی به ‌نام سالمونلا ایجاد می ‌شود.حصبه یک بیماری عفونیست که باعث تب شده و در مرحله دوم بیماری باعث بروز علائم شدیدی در سیستم گوارش می شود. در زبان فرانسه به این بیماری “جوشیدن روده” گفته می شود که این جوشیدن می تواند پشت سر هم بوده و در نهایت منجر به مرگ بیمار شود. تب حصبه یک بیماری جدیست که می تواند زندگی فرد بیمار را تهدید کند. البته آنتی بیوتیک ها درمانی موثر برای درمان این بیماری هستند. این بیماری چند هفته طول می کشد و دوره نقاهت نیز بعد از بهبود طول خواهد کشید. این بیماری از انسان به انسان و از طریق غذا و آشامیدنی منتقل می شود. به همین دلیل به طور کلی می تواند عدم رعایت بهداشت عمومی و سایر نکات بهداشتی را عامل اصلی در گسترش این بیماری دانست. تب حصبه به ندرت در اروپا دیده می شود و ۹۴ درصد از موارد ابتلا نیز به صورت وارداتی از شبیه قاره هند وارد اروپا می شود. در کشور انگلستان، منابع اصلی ورود عفونت، کشور های هند، اسپانیا، مصر، ترکیه، تونس، پرتقال و مراکش هستند.

حصبه چیست

حَصْبه (نام‌های دیگر: تب روده یا تب تیفوئید)  یک بیماری عفونی است، که در اثر باکتری سالمونلا تیفی ایجاد می‌شود، این بیماری واگیردار بوده و از طریق آب و غذای آلوده گسترش می‌یابد و معمولاً با تب بالا، اسهال، بی‌اشتهایی و سردرد بروز می‌کند. باکتری حصبه در آبهای گل آلود تا یکماه و در یخ تا ۳ ماه زنده می‌ماند، در اثر گرمای ۶۰ تا ۱۰۰ درجه از میان می‌رود و بخصوص نور آفتاب به سرعت سبب انهدام باکتری می‌شود. در برابر خشکی هم تا دو ماه مقاومت دارد. حصبه ممکن است به شکل تک‌گیر یا همه‌گیر درآید در فصل پائیز و تابستان بیشتر به صورت همه گیر در می‌آید، این همه‌گیری بخصوص در اجتماعات مانند سربازخانه‌ها و مدارس دیده می‌شود. این بیماری در ایران در تمام فصول فراوان است ولی در تابستان و پائیز بیشتر است. در زمان جنگ که تمام این شرایط موجود است شیوع این بیماری چشمگیر است. افراد تازه‌وارد که به مناطق آلوده وارد می‌شوند بیشتر از افراد بومی مبتلا می‌گردند، کم شدن ترشح اسید معده هم در آلودگی مؤثر است زیرا اسید معده خاصیت از بین بردن این باکتری را دارد. مبتلایان به حصبه نباید از داروهای مسکن مثل ایبوبروفن وآسپرین استفاده نمایند حتی مسکن‌های قدیمی مثل دیپیرون هم باعث دگرگونی فوری حال بیمار تعریق شدید وبهم ریختن نبض ومنگی می‌گردد. ریزش موی بخش‌هایی از بدن و احساس ناخوشایند در سر از عوارض دوره نقاهت است همچنین گرفتاری دستگاه ادراری وتناسلی به شکل درد و تغییر در تراکم بیضه و شبیه شدن به شکل توده‌ای نخ که بعد از چند روز برطرف می‌شود از عوارض گذرا و التهاب و درد در ناحیه اپیدمیت و طناب بیضه در دستگاه تناسلی مردان می‌تواند از عوارض پایدار بیماری باشد.

انتقال حصبه

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۷، تعداد افراد مبتلا به تب تیفوئید بین ۱۶ تا ۳۳ میلیون نفر می‌باشد، و سالانه بین ۵۰۰٬۰۰۰ تا ۶۰۰٬۰۰۰ تن از این بیماری تلف می‌شوند. انتقال این بیماری از طریق جذب غذا یا آب آلوده به مدفوع فردی بیمار یا سالم ولی ناقل صورت می‌گیرد. تب تیفوئید در کشورهای پیشرفته بسیار نادر است. شیوع آن در آسیای جنوب شرقی، آسیای مرکزی و جنوب آفریقا بیش‌تر است.

سرایت بیماری حصبه

میکروب بیماری تیفوئید از راه دهان وارد دستگاه گوارش شده و از آنجا به سایر نقاط بدن می‌رسد و نشانه‌های بیماری را پدیدار می‌سازد، میکروب باسیل از راه مدفوع به خارج راه می‌یابد مدفوع و صفرا در دوران استقرار بیماری آلوده می‌باشند. گاهی در ادرار و استفراغ بیماران نیز باسیل وجود دارد. بیشتر بیماران در دوران نقاهت هم عامل انتشار میکروب به‌شمار می‌روند. سرایت مستقیم: پرستاران و مراقبان بیماران از راه دستهای خود آلوده می‌گردند. آنهائی که لگن بیمار را برمی‌دارند یا لباس و ملحفه‌های وی را عوض می‌کنند و در معرض آلودگی مستقیم قرار دارند؛ بنابراین اگر کمال نظافت بعد از تماس با مریض رعایت شود آلودگی ناچیز خواهد شد. برخی از پزشکان حصبه را بیماری دستهای کثیف نامیده‌اند. سرایت غیرمستقیم: آب – بهترین منبع آلودگی را تشکیل می‌دهد و این مطلب درآلودگی‌های لوله‌های آب یک محله یا یک قنات و آلوده کردن تعداد زیادی از افراد با ثبات می‌رسد، گذشته از آب، مواد غذائی، شیر و سبزیجات و نرم‌تنان دریایی (صدفهاو میگوها و…) نیز ممکن است توسط آب آلوده گردند. پیش از این یخ غیربهداشتی یک عامل انتقال بیماری در ایران به‌شمار می‌رفت. آلودگی شیر، پنیر تازه توسط آب آلوده یا دستهای آلوده دیده شده‌است. سبزیجات، سبزیجاتی را که با کود انسانی می‌کارند احتمال آلودگی آن زیاد است. نرم‌تنان دریائی و صدف‌ها و میگو غیره یکی از منابع آلودگی در کشورهای اروپایی به‌شمار می‌آیند. صدفهائی که در مسیر پساب و رودخانه‌های کثیف قرار می‌گیرند آلوده می‌شوند. مگس هم عامل مهمی در پخش بیماری است. در آزمایشگاه‌ها افرادی که با کشت و مطالعات این میکروبها سروکار دارند ممکن است تصادفاً آلوده گردند، پزشکان بخش‌های عفونی هم بدلایل بالا بیشتر در معرض آلودگی می‌باشند. پودر گوشت، تخم مرغ و سایر مواد غذائی هم ممکن است عامل سرایت بیماری باشند.

علائم حصبه

بیماری به آرامی شروع می‌شود: تب مختصر، خستگی، سرگیجه، کوفتگی، خواب مختل، دهان تلخ و یبوست. به تدریج این علائم شدت می‌یابد، بعلاوه سردرد شدید، درد پیشانی بوجود می‌آید، درد کمر و گردن و بیحالی عارض می‌شود، شکم نفخ پیدا کرده کمی دردناک می‌شود مخصوصاً در پهلوی راست و پائین شکم درد محسوس می‌باشد یا به جای یبوست اسهال فرا می‌رسد. طحال بزرگ می‌شود گاهی خون دماغ وجود دارد. بسیاری از بیماران در چند روز اول بیماری سرفه کرده و نشانه‌های یک برونشیت حاد را دارند. صبحها تب کم بوده و شبها بالا می‌رود تا اینکه در ظرف ۴ تا ۵ روز تب به ۴۱ درجه می‌رسد، نبض نسبت به تب کندتر می‌باشد. ۵ تا ۸ روز علائم شدت می‌یابد یعنی استقرار بیماری فرا می‌رسد بیمار در رختخواب خود بیحرکت می‌افتد و نسبت به اطرافیان بی اعتنا می‌باشد یا اینکه در بیحالی و کوفتگی عمیقی غوطه ور می‌باشد گاهی هذیان و بی خوابی وجود دارد، بیمار اشیاء مبهمی را در هوا جستجو می‌کند، عطش زیاد دارد لبها و زبان خشک است، اشتها کم است نفخ شکم زیاد و در لمس پهلوی راست و پائین شکم درد وجود دارد. در حصبه سخت، اسهال آبکی وجود دارد. تب دائماً در ۴۰ درجه سانتیگراد باقی‌مانده، صبح و شب کمی با هم اختلاف دارد یعنی صبحها کمتر و شبها زیادتر است.

نشانه های حصبه

پس از آن که باکتری‌های سالمونلا تیفی وارد دستگاه گوارش شدند، دیوارهٔ روده را سوراخ می‌کنند، و آن‌گاه، توسط ماکروفاژها بلعیده می‌شوند (فاگوسیتوز). در این میان، ساختار این باکتری‌ها جهش یافته و دربرابر آنزیم‌های ماکروفاژها مقاومت پیدا می‌کنند. به این ترتیب، این باکتری‌ها درون ماکروفاژها باقی می‌مانند و توسط دستگاه لنفاوی درون ماکروفاژها تکثیر یافته و در سیستم رتیکولوآندوتلیال (شامل غدد لنفاوی و سلول‌های طحال و کبد)، و سپس در سراسر بدن پخش می‌شوند. دورهٔ نهفتگی آن حدود یک هفته‌است. روند بیماری تب تیفوئید به‌طور معمول به ۴ دوره تقسیم می‌شود که هر کدام از آن‌ها حدود یک هفته طول می‌کشد. در هفتهٔ اول بیماری دمای بدن فرد اندکی افزایش پیدا می‌کند، و او دچار سردرد، برادی کاردی نسبی (نامناسب با تب)، و در برخی موارد خونریزی بینی و درد شکم می‌شود. در این مدت تعداد گلبول‌های سفید خون وی کاهش می‌یابند. سپتیسمی (ورود باکتری به خون) در این مرحله رخ می‌دهد. ظاهرشدن کهیرهایی قرمزرنگ بر روی قفسهٔ سینه و شکم یکی از علایم تب تیفویید می‌باشد. در هفتهٔ دوم بیماری، فرد دچار تبی حدود ۴۰ درجه سانتی‌گراد، همراه با تعرق ولی بدون افزایش تعداد نبض می‌شود. این تب می‌تواند موجب هذیان نیز شود. در برخی از بیماران (حدود یک‌سوم آنان)، کهیرهایی قرمزرنگ بر روی پوست شکم یا قفسهٔ سینه ظاهر می‌شوند. درد یا ورم شکم، اسهال (و در برخی افراد یبوست) و بزرگ شدن طحال (اسپلنومگالی) از دیگر علایم این دوره هستند. در هفتهٔ سوم، تب هم‌چنان بالا می‌ماند، و فرد می‌تواند دچار خون‌ریزی در روده شود. از بین بردن باکتری‌های سالمونلا تیفی موجب آزاد شدن اندوتوکسین آن‌ها می‌شود. این ماده گاهی موجب سوراخ شدن دیواره‌های روده و خون‌ریزی و در مواردی پری تونیت و حتی سپتی سمی شده، که موارد فوق می‌توانند مرگ‌آور باشند (احتمال آن حدود ۳۰٪ می‌باشد). خستگی و اغتشاش ذهنی از دیگر علایم این دوره می‌باشند. مواردی از کوله سیستیت، آبسه‌های متاستاتیک، و انسفالیت نیز در این فاز دیده شده‌اند. احتمال تب در روزهای آخر هفته قدری کاهش می‌بابد. در مرحلهٔ چهارم، تب به آهستگی کاهش می‌یابد، و سایر علایم بیماری ناپدید می‌شوند.

درمان حصبه

رژیم غذائی و الکترولیت: باید به بیماران مقادیر کافی مایع رسانده شود و برای این منظور تشویق بیماران به نوشیدن مایعات زیاد لازم است. توجه به تعادل آب و الکترولیت هنوز مهمترین و فوری‌ترین اقدام است. درمان با آنتی‌بیوتیکها با توصیه پزشک که معمولاً کینولونها یا سفالوسپورین‌ها هستند.

عوارض بیماری حصبه

بسیار متعدد است – خون‌ریزی روده، سوراخ شدن روده‌ها، ورم آپاندیس، ورم کیسه صفرا، یرقان، ورم غده بناگوشی عوارض دیگر از قبیل نارسائی قلبی، عارضه استخوانی، تنفسی، ادراری، پوستی، ورم بیضه، مننژیت، آماس کلیه‌ها (پیلونفریت) و پستان‌ها و تورم مفصلی ملاحظه می‌شود.

حصبه یا تیفوئید

تیفوئید حاد به صورت همه گیر و تک گیر بروز می‌کند و بیشتر اوقات مسئول آن‌ها ناقلان سالم یا بیماران می‌باشند. این بیماری مخصوص انسان است و دو نوع پیشگیری را ایجاب می‌کند: پیش‌گیری دسته جمعی پیش‌گیری انفرادی در پیش‌گیری دسته جمعی می‌باید بیماران و حاملان سالم را مشخص کرده و آن‌ها را معالجه نمود و خاستگاه سرایت را از بین برد. در پیش‌گیری انفرادی باید افرادیکه در معرض آلودگی به بیماری هستند ایمنی بخشید و آنهم بوسیله واکسیناسیون امکان‌پذیر است؛ ولی باید دانست که هر دو این وسائل برای جلوگیری از تیفوئید ضرورت دارند و یکی بدون دیگری امکان‌پذیر نیست. پیشگیری دسته جمعی: در پیش‌گیری دسته جمعی پزشک معالج و اداره بهداشت وظیفه عمده‌ای دارند: پزشک معالج باید هر چه زودتر بیماری را تشخیص داده و نوع آن را بمراکز بهداری گزارش دهد، بعلاوه در جریان ناخوشی به اطرافیان مریض طرز سرایت وگندزدائی ادرار و مدفوع را بیاموزد. همچنین ملحفه و لباس زیر یا وسائل دیگر آلوده بیمار را بهتر است با آب ژاول و جوشاندن و بخار آب و غیره گندزدایی کنیم، بعد از بهبود بیماری می‌باید گندزدائی نهائی انجام شود. در صورت امکان بهتر است پزشک معالج خاستگاه سرایت را جستجو کند. بعلاوه مراقبت و بازرسی دقیق مواد خوراکی، صدفها، شیر، آب، مشروبات غیرالکلی و غیره، این مواد را چه از نظر تهیه و توزیع و فروش باید تحت کنترل دقیق قرار داد، تهیه آب آشامیدنی و فاضلاب هم در پیشگیری بسیار مهم است. غدغن کردن کاربرد کود انسانی در سبزیکاری، از بین بردن مگس در نقاط آلوده و آموختن بهداشت عمومی بمردم ارکان پیشگیری دسته جمعی را تشکیل می‌دهد.

تشخیص آزمایشگاهی حصبه

آزمایشهائی که از نظر تشخیص تیفوئید مورد استفاده قرار می‌گیرد بترتیب اهمیت عبارتند از: کشت خون، کشت ادرار و خلط، کشت مغز استخوان و آزمایشهای سرمی (ویدال فلیکس)؛ کشت مدفوع (در کشور ما که بیماری بومی است کشت مثبت مدفوع را باید با آزمایش‌های دیگر تکمیل کرد).

پیشگیری از حصبه

تشخیص این بیماری معمولاً از طریق آزمایش ویدال انجام می‌گیرد که آزمایش فوق در صورت وجود آنتی‌بادی ضد آنتی‌ژن‌های سطحی (آنتی‌ژن O) یا آنتی‌ژن‌های فلاژل (آنتی‌ژن H) مثبت می‌شود. محیط زیست غیر بهداشتی در جزیرهٔ موریس موجب شیوع تب تیفویید در سال ۱۹۸۰ شد. درمان تب تیفویید پس از کنترل عوارض بیماری و پایدار شدن علائم حیاتی با استفاده از آنتی‌بیوتیک (قبلاً کلرامفنیکل و امروزه فلوئوروکوئینولون یا سفتریاکسون) صورت می‌گیرد. از اقداماتی که به منظور پیشگیری بیماری انجام می‌گیرند می‌توان رعایت بهداشت فردی و عمومی را نام برد. عدم آشامیدن آب‌های ناسالم در مناطقی که بیماری در آن شایع است یکی دیگر از راه‌های پیشگیری می‌باشد. به علاوه، واکسن تب تیفوئید نیز در جلوگیری از ابتلا به آن مفید است.

علل حصبه

تب حصبه به علت آلودگی به عفونت باکتریایی ایجاد می شود. این باکتری در مکان های مختلف به اسم های مختلفی شناخته می شود. در انگلستان به این باکتری تیفی سرووار و در آمریکا به آن سالمونلا تیفی گفته می شود. این باکتری ها فقط در انسان ها یافته می شوند و می توانند منجر به بیماری های جدی شوند. زمانی که باکتری خود را به روده می رساند، از طریق مخاط روده به داخل بافت زمینه ای روده نفوذ می کند. اگر سیستم ایمنی در این مرحله قادر به مقابله با این باکتری نباشد، این باکتری خود را تکثیر کرده و سپس وارد جریان خون می شود. بعد از این مرحله علائم اولیه بیماری به صورت تب خود را نمایان می کند. سپس باکتری بیشتر نفوذ کرده و خود را به مغز استخوان، کبد و مجاری صفرا می رساند. باکتریی ها از طریق مجاری صفرا به داخل محتویات روده دفع می شوند. در مرحله دوم بیماری، باکتری به داخل بافت ایمنی روده کوچک نفوذ می کند و از این به بعد علائم شدید روده کوچک آغاز می شود. تب شبه حصبه توسط نوعی باکتری دیگر ایجاد می شود. این بیماری شبیه به حصبه بوده اما به طور کلی علائم خفیفتری را ایجاد می کند. برخی دیگر از انواع باکتری سالمونلا نیز وجود دارند که در انگلستان شایع بوده و باعث مسمومیت های غذایی و اسهال می شوند.

گسترش حصبه

سالمونلای تیفی تنها می تواند به انسان حمله کند. بنابراین عفونت همیشه توسط یک فرد بیمار و یا یک فرد ناقل باکتری به فردی دیگر منتقل می شود. این باکتری به همراه آب و مواد غذایی وارد بدن می شوند و می توانند در برابر خشک شدن و یخ زدگی مقاومت کنند. روش ذخیره سازی مواد غذایی بسیار مهم است. آنها باید بر طبق اصول اولیه بهداشت تهیه شده و در یخچال نگهداری شوند، به طوری که باکتری ها قادر به تکثیر قابل توجهی نباشند.

حصبه و مناطق گرمسیری

تب حصبه یک بیماری مناطق گرمسیری بوده و با بهداشت عمومی و شرایط بهداشتی آب و محیط رابطه مستقیم دارد. تب حصبه بیشتر در آسیا، آسیای مرکزی و جنوب آمریکا شایع است و گاهی مواقع به صورت همه گیر و در سطح گستره شیوع پیدا می کند. سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که سالانه ۱۷ میلیون نفر به این بیماری دچار شده و ۶۰۰ هزار نفر نیز در نتیجه این بیماری جان خود را از دست می دهند. بسیاری از این بیماران در کشور های آسیایی زندگی می کنند.

تب حصبه

تب حصبه دو فاز دارد: فاز اول: درجه حرارت بدن بیمار به تدریج افزایش یافته و به ۴۰ درجه سانتی گراد می رسد. شرایط عمومی فرد بیمار بسیار ضعیف شده و فرد با بی اشتهایی، سرفه، سردرد و تعریق شدید مواجه می شود. واضح ترین علائم در این مرحله ممکن است یبوست و مشکلات پوستی باشد. کودکان معمولا دچار اسهال و استفراغ می شوند. فاز اول این بیماری تقریبا یک هفته طول می کشد و پس از پایان این یک هفته بی حالی و عدم هوشیاری ذهنی فرد بیشتر می شود. فاز دوم: در هفته دوم و سوم بیماری، علائم عفونت روده آشکار شده، تب بسیار بالا باقی می ماند و نبض فرد ضعیف و سریع می شود. در هفته سوم یبوست جای خود را به اسهال شدید می دهد. ممکن است مدفوع همراه با خون دفع شود. در هفته چهارم یا پنجم به تدریج تب پایین آمده و شرایط کلی فرد به آرامی بهبود می یابد.

تحقیقات در مورد حصبه

طبق تحقیقات Tim Newman کارشناس علوم اعصاب، حصبه عفونت ناشی از باکتری سالمونلا تیفی موریوم است که از یک انسان به انسان دیگر منتقل می شود. این باکتری در روده ها و جریان خون انسان وجود دارد. این باکتری بر اثر تماس مستقیم با مدفوع فرد آلوده منتقل می شود. بیماری حصبه در بین حیوان ها وجود ندارد و فقط بین انسان ها شایع است. در صورت عدم درمان حصبه، از هر ۴ مورد ابتلا به بیماری حصبه ۱ مورد به مرگ می انجامد. اما اگر بیماری حصبه درمان شود فقط ۴ مورد از ۱۰۰ مورد به مرگ منجر می شود. باکتری سالمونلاتیفی از طریق دهان وارد می شود و ۳-۱ هفته در روده باقی می ماند. پس از این مدت، راه خود را از طریق دیواره روده پیدا می کند و به جریان خون می رسد. پس از رسیدن به جریان خون سیستم ایمنی سلول های میزبان شروع به مبارزه با این باکتری می کنند اما این باکتری در سلول های میزبان بدن نیز قادر به رشد است. بیماری حصبه با شناسایی باکتری سالمونلاتیفی در خون، ادرار، مدفوع، و یا نمونه مغز استخوان قابل تشخیص است.