سرطان کلیه

سرطان کلیه ؛ طول عمر بیماران سرطان کلیه چه مدت طول میکشد همگی در سایت فال و خواب . امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

توضیحاتی در مورد سرطان کلیه

سرطان کلیه نوعی سرطان است که در سلول‌های کلیه ایجاد می‌شود. سرطان در کلیه یا سلول‌های کلیه را مبتلا می‌سازد یا سلول‌های اوروتلیال درون لگن‌چه‌های کلیه را هدف قرار می‌دهد. بسته به نوع سرطان در کلیه٬ پیش‌آگهی و درمان متغیر خواهد بود.

سرطان چیست

سرطان شامل انواع تومورهای بدخیم می‌شود که در پزشکی آن‌ها را بیشتر با نام نئوپلاسم می‌شناسند. این اتفاق زمانی میفتد که یکی از سلول‌های بدن، در اثر عوامل مختلف، دچار رشد غیرطبیعی سلول‌های دیگر می‌شود. این فرایند در نهایت منجر به تولید تومور می‌شود که آن قسمت را از کار می‌اندازد و به قسمت‌های دیگر نیز سرایت می‌کند.

انواع سرطان کلیه

انکوسیتوم آنژیومیولیپوم(نوعی از تومور خوش خیم کلیه است که شامل عروق ضخیم،بافت چربی وعضلات صاف می‌باشد.در حدود۸۰% مبتلایان تا سن ۱۰سالگی دیده می‌شود و فراوانی آن با سن افزایش میابد. آدنوما کارسینوم در سلول کلیه (هایپرنفروما یا تومور گراویتز) سارکوم نفروبلاستوم (تومور ویلمز) که در کودکان زیر پنج سال دیده می‌شود ازدیگر انواع تومور کلیه که به شکلی کمیاب دیده می‌شوند می‌توان به آدنوکارسینوم در سلول‌های روشن٬ کارسینوم سلول ترانزیشنال٬ پاپیلوم و لنفوم کلیه اشاره نمود .سرطان کلیه می‌تواند یک تومور ثانویه ناشی از متاستاز سرطانی دیگر در هرکجای بدن باشد.

علل سرطان کلیه

مطالعات، عوامل زیر را به عنوان عامل خطرزا به بروز این بیماری مشخص کرده است: استعمال دخانیات: سیگاری‌ها دو برابر بیشتر از غیرسیگاری‌ها در معرض ابتلا به این بیماری هستند. چاقی مفرط: کسانی که دچار چاقی مفرط هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. فشار خون بالا: فشارخون بالا خطر ابتلا به آن را افزایش می‌دهد. دیالیز طولانی‌مدت: دیالیز نوعی درمان در کسانی است که کلیه‌های آن‌ها خوب کار نمی‌کند. دیالیز شدن طی مدت چندین سال باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه می‌شود. شغل: برخی افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به این نوع سرطان هستند، زیرا آنها در معرض تماس با برخی مواد شیمیایی خاص و یا عناصری در محل کار خود قرار می‌گیرند. کارگرانی که در کوره‌های زغال‌سنگ در صنعت فولاد و آهن کار می‌‌کنند در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. کارگرانی هم که درمعرض پنبه ‌نسوز و کادمیوم (Cadmium) قرار دارند نیز در خطر هستند.

روش های اصلی درمان سرطان

روشهای اصلی درمان سرطان عبارتند از: شیمی درمانی پرتو درمانی جراحی ژن درمانی آنتی‌انجیوجنسیس تفکر مثبت هایپرترمیا درمان بیولوژیکی یا ایمونولوژیک: که مشتمل بر بازسازی، تحریک، هدایت و تقویت سیستم طبیعی دفاعی بدن بیمار است و با بکارگیری آنتی‌بادی و هدایت سیستم دفاعی خود بیمار جهت مبارزه با سرطان روی می‌دهد. بکارگیری عواملی مانند اینترفرون، سلول‌هایی که فعالیت ضدتوموری مستقیم دارند، و پادتن‌های تک‌تیره رشد سرطان را کاهش می‌دهد. درمان فوتودینامیک (بکارگیری رنگ و نور): در این شیوه رنگ به داخل یک رگ تزریق و سپس در تمام بدن منتشر می‌شود. پس از چند روز، این رنگ تنها در سلولهای بدخیم باقی می‌ماند. سپس نور قرمز رنگ لیزری به سلول تابانده می‌شود و رنگ درون سلول سرطانی این نور را جذب می‌کند. این امر منجر به واکنش فوتوشیمیایی که ویرانگر سلول‌ها است می‌شود. سوزاندن ضایعه بدخیم با اشعه لیزر: در برخی موارد ضایعه بدخیم سرطان ریه منجر به مسدود شدن خشکنای می‌شود. در چنین موردی پزشک با سوزاندن ضایعه بدخیم با اشعه لیزر راه عبور هوا را برای بیمار باز می‌کند. این روش به گونه کامل نمی‌تواند منجر به ازبین بردن ضایعه بدخیم شود ولی کمکی است جهت آسان شدن تنفس در بیمار. به تازگی محققان آمریکایی با استفاده از نانوذرات، موفق به رهاسازی نوعی دارو به بدن موش شدند که موجب از بین رفتن تومور سرطانی در این حیوان می‌شود، این نانوحامل، شانس زنده ماندن در موش‌ها را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد. این نانوذرات می‌توانند ترکیبات دارویی را حمل و پروتئینی موسوم به Myc را مسدود کنند، Myc در بسیاری از سرطان‌ها نظیر سرطان خون فعال می‌شود؛ نتایج آزمایشگاهی نشان می‌دهد که ترکیب بازدارنده Myc بسیار مؤثر است، اما زمانی که این ماده به جریان خون تزریق می‌شود، به سرعت از بین می‌رود، در نتیجه باید توسط یک ماده دیگر محافظت شود.

شیوع سرطان کلیه

سرطان کلیه معمولاً در افراد بالاتر از ۴۰ سال دیده می‌شود. ولی هیچ کس به درستی علت دقیق این بیماری را نمی‌داند. پزشکان به ندرت می‌توانند توضیح دهند که چرا یک نفر سرطان کلیه می‌گیرد ولی فرد دیگری نه

پیشگیری اولیه از سرطان

پیشگیری اولیه از سرطان با اجتناب از عامل مسبب یا مصرف ماده‌ای که مانع از پیدایش فرآیند بدخیمی می‌شود ، صورت می‌گیرد و شامل اقداماتی برای کاهش خطرات شیوه زندگی (اجتناب از توتون ، مصرف غذاهای کم چرب و غنی از فیبر ، استفاده از کرم ضد آفتاب) و مصرف عوامل پیشگیری شیمیایی است. عوامل پیشگیری شیمیایی داروها یا ریز مغذی ها (مواد معدنی یا ویتامین ها) هستند. عوامل زیر نیز در پیشگیری از سرطان ها موثرند: عدم استفاده از مشروبات الکلی و دخانیات. صرف غذاهایی که به صورت آب‌پز تهیه می‌شود. عدم استفاده از غذاهایی که آثار سوختگی در آن ها نمایان است. استفاده از سبزیجات و انواع میوه‌ها استفاده کمتر از گوشت قرمز رعایت کامل امور بهداشتی

انواع سرطان کلیه

انواع مختلفی از سرطان وجود دارد که احتمال دارد در کلیه‌‌ها آغاز شود. سرطان سلول کلیوی (Renal Cell Cancer) رایج‌ترین نوع سرطان کلیه در بزرگسالان است. این نوع سرطان آدنوکارسینوم (Adenocarcinoma) کلیوی و یا هایپرنفروم (Hypernephroma) نیز نامیده می‌شود. نوع دیگری از سرطان به نام کارسینوم سلول ترانزیشنال (Transitional Cell Carcinoma) هم وجود دارد که بر کلیه‌ها اثر می‌گذارد. این نوع سرطان شبیه به سرطان مثانه بوده و اغلب مانند سرطان مثانه درمان می‌شود. تومور ویلم (Wilm’s Tumor) رایج‌ترین نوع سرطان کلیه در میان کودکان است. این سرطان با آنچه که در بزرگسالان رخ می‌دهد فرق داشته و به درمان متفاوتی هم نیاز دارد.

علائم سرطان کلیه

سرطان کلیه در مراحل اولیه بیماری علامت ظاهری ندارد و معمولاً به‌طور تصادفی به کمک سی تی اسکن بقیه اندام‌های بدن تشخیص داده می‌شود. درد در پهلوها یا یک طرف پهلو٬ هماتوری یا وجود خون در ادرار٬ احساس فشار در شکم و در مراحل تکامل یافته سرطان وجود توده قابل لمس٬ فشار خون بالا٬ تب و تعریق داغ٬ خستگی و سردرد مداوم٬ لاغری غیر قابل توصیف و پائین آمدن توانایی بدن از علائم کلی در سرطان کلیه است هرچند هر کدام از این علائم می‌تواند نشانه بیماری‌های دیگری باشند. وجود توده در پهلوها یا شکم، کاهش اشتها، درد مزمن در پهلوها، تب بی دلیل، کم خونی، تورم در ناحیه پا و مچ پا، از دیگر علایم این بیماری هستند ضمن اینکه تنگی نفس، سرفه خونی و استخوان درد از علایم پیشرفته این بیماری هستند

مراحل سرطان کلیه

پزشکان این سرطان را به چهار مرحله تقسیم بندی می‌کنند: مرحله یک: در این مرحله تومور به اندازه ۷ سانتی‌متر و حداکثر به انداره یک توپ تنیس است. سلول‌های سرطانی تنها در کلیه یافت می‌شوند. مرحله دوم: در این مرحله تومور سرطانی بزرگ‌تر از ۷ سانتی‌‌متر است و سلول‌های سرطانی همچنان فقط در کلیه یافت می‌شوند. مرحله سوم: در این مرحله تومور فراتر از کلیه‌ها نرفته‌، اما سلول‌های سرطانی دردستگاه لنفاوی و در یکی از غدد لنفاوی اطراف گسترش یافته‌، و یا تومور به غده آدرنال (غده آدرنال، غده‌ای است که در بالای کلیه قرار گرفته است) و یا لایه‌های چربی و بافت‌های فیبری (لیفی) که کلیه‌ها را احاطه کرده‌اند هجوم برده‌، اما سلول‌های سرطانی فراتر از بافت فیبریوس نرفته‌اند. مرحله چهارم: مرحله چهارم این سرطان شامل یکی از موارد زیر است: تومور از بافت فیبریوس (لیفی) که کلیه‌ها را دربرمی‌گیرد فراتر رفته است. سلول‌های سرطانی در بیشتر از یک غده لنفاوی یافت می‌شوند. سرطان به دیگر قسمت‌های بدن از قبیل ریه‌‌ها نفوذ کرده ‌است.

درمان سرطان کلیه

جراحی: معمول‌ترین راه درمان است که نوعی از درمان موضعی است و سرطان را در کلیه و مناطق نزدیک درمان می‌کند. عمل جراحی برای بیرون آوردن کلیه از بدن، نفرکتومی نامیده می‌شود که انواع گوناگونی دارد. نوع عمل به مرحله تومور بستگی دارد. رادیوتراپی: نوعی درمان موضعی است. در آن از پرتوهایی با انرژی بالا برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. درمان بیولوژیکی: نوعی درمان سیستمیک است. در این روش از توانایی ذاتی بدن (سیستم ایمنی) برای مبارزه با سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. شیمی درمانی: نوعی درمان سیستمیک است. داروهای ضد سرطان وارد گردش خون شده و به سراسر بدن می رسند. با وجودی که این روش برای بسیاری از انواع سرطان مناسب است، ولی برای سرطان کلیه خیلی مفید نیست. دارو درمانی: بتازگی محققان نتیجه آزمایش دو داروی جدید درمان پیشرفته‌ترین سرطان کلیه را موفقیت آمیز اعلام کردند. داروی اول سیستم ایمنی را به‌طور موقت غیر فعال می‌کند و داروی دوم سیگنال‌های رشد تومور را متوقف می‌کند

شایع ترین سرطان کلیه

سرطان کلیه انواع متعددی دارد که شایع ترین آن، شناخته شده با نام آدنوکارسینوم کلیه است و حدود ۸۵ درصد سرطان های بدخیم کلیه را به خود اختصاص داده است. در صورت عدم تشخیص به موقع علائم این سرطان ، فرد ممکن است زمانی به پزشک مراجعه کند که دیگر خیلی دیر شده و تومور سرطانی به اعضای دیگر بدن وی تهاجم کرده باشد. در این زمان بیمار با این علایمی نظیر سرفه و تنگی نفس (تهاجم به ریه)، سردرد (صرع و تهاجم به مغز) یا دردهای استخوانی (تهاجم به استخوان ها) به پزشک مراجعه می کند که در واقع وجود این علایم نشانه بیماری پیشرفته و غیرقابل علاج خواهد بود.

درمان سرطان کلیه با جراحی

انتخاب روش درمان بستگی به مرحله بیماری، سلامت عمومی بیمار و سن او دارد. در هر مرحله از بیماری، مبتلایان به سرطان، درمانی را برای کنترل درد و یا علائم دیگر، کاهش عوارض جانبی درمان و کاهش مشکلات عاطفی و عملی دریافت می‌کنند. مبتلایان به این سرطان ممکن است تحت عمل جراحی، آمبولیزه (مسدود) کردن شریان (Embolization)، پرتودرمانی، درمان بیولوژیک، شیمی ‌درمانی و یا ترکیبی از این روش‌های درمانی قرار بگیرند. در ادامه مختصرا در مورد هر کدام از این روش‌ها توضیحی داده خواهد شد. جراحی: عمل جراحی برای بیرون آوردن کلیه از بدن، نفرکتومی (Nephrectomy) نامیده می‌شود که بسته به مرحله پیشروی سرطان، انواع گوناگونی دارد: برداشتن کامل کلیه (Radical Nephrectomy)، برداشتن جزئی از کلیه (Partial Nephrectomy)، برداشتن ساده کلیه (Simple Nephrectomy) عمل جراحی معمول‌ترین راه درمان این بیماری است و سرطان را در کلیه و مناطق نزدیک آن درمان می‌کند. عوارض بعد از عمل جراحی: احساس ضعف، خستگی و ناراحتی

انواع درمان های سرطان کلیه

پرتو درمانی: در این روش، از پرتوهایی با انرژی بالا برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. این نوع درمان فقط بر سلول‌های سرطانی در ناحیه مورد درمان اثر می‌گذارد. عوارض پرتو درمانی: حالت تهوع، استفراغ، اسهال، ناراحتی در دفع ادرار، کاهش تعداد گلبول‌های سفید سالم خون (که در بدن در مقابل عفونت دفاع می‌کنند) و قرمز، خشک و حساس شدن پوست در نواحی تحت درمان از عوارض پرتو درمانی است. درمان بیولوژیکی: نوعی درمان سیستمیک است. در این روش از توانایی ذاتی بدن (سیستم ایمنی) برای مبارزه با سلول‌های سرطانی استفاده می‌گردد. عوارض روش درمانی بیولوژیک: علائم این روش درمانی گاهی شبیه به آنفلولانزا مثل چاییدن، تب، درد مفاصل، ضعف، از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ و اسهال است. شیمی درمانی: در این روش داروهای ضد سرطان مصرف شد، وارد گردش خون گردیده و به سراسر بدن می‌رسند. با وجودی که این روش برای بسیاری از انواع سرطان مناسب است، ولی برای این نوع سرطان خیلی مفید نیست. عوارض شیمی درمانی: شیمی ‌درمانی می‌تواند باعث ریزش مو، کم‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، اسهال و یا سوزش لب و دهان شود. دارو درمانی: بتازگی محققان نتیجه آزمایش دو داروی جدید درمان پیشرفته ترین سرطان کلیه را موفقیت آمیز اعلام کردند. داروی اول سیستم ایمنی را به طور موقت غیر فعال می‌کند و داروی دوم سیگنال‌های رشد تومور را متوقف می‌کند.

سرطان کلیه و آمبولیزه کردن شریان

آمبولیزه کردن شریان: آمبولیزه کردن شریان، نوعی درمان موضعی است که در آن تومور کوچک می‌شود. گاهی این درمان قبل از عمل جراحی انجام می‌شود تا آن را ساده‌تر کند. زمانی‌که امکان جراحی وجود ندارد، آمبولیزاسیون ممکن است جهت کمک به کاهش علائم سرطان مورد استفاده قرار گیرد. در این روش، پزشک یک لوله باریک (کاتتر) را داخل رگ خونی پا وارد می‌کند. لوله از داخل رگ خونی اصلی (شریان کلیه) که فراهم‌کننده خون برای کلیه است عبور داده می‌شود و جهت انسداد جریان خون به کلیه ماده‌ای را وارد خون می‌کند. این انسداد مانع رسیدن اکسیژن و دیگر مواد مورد نیاز جهت رشد تومور می‌شود. عوارض آمبولیزه کردن شریان: کمردرد، تب، حالت تهوع و استفراغ از عوارض این روش درمانی است.

سرطان کلیه و خستگی

خستگی یک علامت شناخته شده در بسیاری از سرطان ها است. این نوع خستگی ناشی از سرطان با احساس خستگی متداول و رایج، فرق دارد. پبا استراحت برطرف نمی شود و منجر به تداخل با فعالیت های طبیعی و روزمره می گردد ضمن این که فرد را تحریک پذیر و خسته می کند. البته کم خونی و کاهش گلبول های قرمز نیز در این نوع کم خونی مقصر است اما به هر صورت، هر گونه خستگی غیر معمول باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.

شایع ترین علامت بالینی سرطان کلیه

شایع ترین علامت بالینی سرطان کلیه، وجود خون در ادرار است که یا خود بیمار آن را به طور واضح و آشکار در ادرار می بیند و یا اینکه این خون تنها با میکروسکوپ و به وسیله آزمایشگاه قابل شناسایی است. در این هنگام رنگ ادرار فرد صورتی، قهوه ای و یا قرمز است. اغلب حتی مقدار کمی خون در ادرار باعث تغییر رنگ می شود. البته سایر علل وجود خون در ادرار می تواند به عفونت مثانه، سنگ کلیه، کیست یا التهاب ربط داشته باشد. در هر صورت با مشاهده این علامت، حتما پزشک تان را باید در جریان قرار دهید.